Klasyfikacje pomieszczeń czystych

Czystypokójmuszą spełniać standardy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO), aby mogły zostać sklasyfikowane.ISO została założona w 1947 roku w celu wdrażania międzynarodowych standardów dotyczących wrażliwych aspektów badań naukowych i praktyk biznesowych, takich jak działanie chemikaliów, materiałów lotnych i wrażliwych instrumentów.Choć organizacja powstała dobrowolnie, ustalone standardy wyznaczają podstawowe zasady, które są honorowane przez organizacje na całym świecie.Obecnie ISO ma ponad 20 000 standardów, do których mogą odwoływać się firmy.

W 1960 roku Willis Whitfield opracował i zaprojektował pierwsze pomieszczenie czyste.Pomieszczenia czyste są zaprojektowane i zaprojektowane tak, aby chronić procesy i zawartość przed wszelkimi zewnętrznymi czynnikami środowiskowymi.Osoby korzystające z pomieszczenia oraz przedmioty w nim testowane lub skonstruowane mogą sprawić, że pomieszczenie czyste nie osiągnie standardów czystości.Aby w jak największym stopniu wyeliminować te problematyczne elementy, wymagane są specjalne kontrole.

Osoba korzystająca z pomieszczenia oraz przedmioty w nim testowane lub wykonane mogą spowodować, że pomieszczenie czyste nie będzie spełniało swoich norm czystości.Aby w jak największym stopniu wyeliminować te problematyczne elementy, wymagane są specjalne kontrole.

W amerykańskiej normie federalnej 209 (A do D) w jednej stopie sześciennej powietrza mierzona jest ilość cząstek równa i większa niż 0,5 µm, a liczba ta służy do klasyfikacji pomieszczenia czystego.Ten termin metryczny jest również akceptowany w najnowszej wersji normy 209E.Stany Zjednoczone stosują w kraju federalną normę 209E.Nowszą normą jest TC 209 Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej.Obie normy klasyfikują pomieszczenie czyste na podstawie liczby cząstek znajdujących się w powietrzu laboratoryjnym.Normy klasyfikacji pomieszczeń czystych FS 209E i ISO 14644-1 wymagają określonych pomiarów liczby cząstek i obliczeń dla poziomów czystości pomieszczeń czystych lub obszarów czystych.W Wielkiej Brytanii do klasyfikacji pomieszczeń czystych stosuje się brytyjską normę 5295.Norma ta ma zostać zastąpiona normą BS EN ISO 14644-1.

coś jak zerowe stężenie cząstek.Zwykłe powietrze w pomieszczeniu ma w przybliżeniu klasę 1 000 000 lub ISO 9.

Normy ISO 14644-1 dotyczące pomieszczeń czystych

1

BS 5295 Normy dotyczące pomieszczeń czystych

2

Klasyfikacja pomieszczeń czystych mierzy poziom czystości poprzez obliczenie wielkości i ilości cząstek na objętość sześcienną powietrza.Duże liczby, takie jak „klasa 100” lub „klasa 1000” odnoszą się do FED_STD-209E i oznaczają dozwoloną liczbę cząstek o wielkości 0,5 µm lub większej na stopę sześcienną powietrza.Norma dopuszcza także interpolację, można więc opisać np. „klasę 2000”.

Małe liczby odnoszą się do norm ISO 14644-1, które określają logarytm dziesiętny liczby cząstek o wielkości 0,1 µm lub większej dopuszczalnej na metr sześcienny powietrza.Na przykład pomieszczenie czyste klasy ISO 5 ma co najwyżej 105 =Poziom 100 000(cząstki na m3).

Zarówno FS 209E, jak i ISO 14644-1 zakładają zależność log-log pomiędzy wielkością cząstek a stężeniem cząstek.Z tego powodu nie ma czegoś takiego jak zerowe stężenie cząstek.Zwykłe powietrze w pomieszczeniu ma w przybliżeniu klasę 1 000 000 lub ISO 9.


Czas publikacji: 28 października 2021 r